Warszawskie przestrzenie liminalne

Coraz większą popularność w obszarze estetyki, a szczególnie fotografii, zyskuje pojęcie „liminal space”, co można przełożyć jako „przestrzeń graniczna” albo „przestrzeń zawieszenia”. Są to obrazy miejsc, które same w sobie nie są celem, tylko środkiem do jego osiągnięcia – czyli np. korytarze, tunele, poczekalnie, albo stanem przejściowym między jedną formą a drugą, np. opuszczone obiekty czy puste przestrzenie publiczne. Ich wspólną cechą jest wywoływanie u odbiorcy uczucia odrealnienia, niepokoju, albo też nostalgii, tęsknoty, braku.

Okazuje się, że nasza polska rzeczywistość jest dobrym gruntem do obserwacji tego typu obrazów, jest już w internecie wiele galerii, forów, grup poświęconych tejże właśnie estetyce. Warszawa też wydaje się mieć spory potencjał w tym zakresie.